Sinds 1984 voert Matilde Poggi het beheer over Le Fraghe, een familielandgoed in Cavaion Veronese op een boogscheut van het Gardameer, alles samen zo'n 28 hectaren. Cavaion behoort met Bardolino zelf en nog enkele andere plaatsjes tot de "Bardolino Classico", de kernzone van de "Bardolino". De regio, die wordt gedomineerd door grote coöperatieven en négociants, overspoelt elk jaar weer de markt met een zee van lichte rode wijnen, waarin het voor zelfstandige producenten moeilijk is om zich te onderscheiden.
Sommigen grijpen naar allochtone soorten zoals Cabernet en Merlot om dit te bewerkstelligen. Anderen, waaronder Matilde Poggi, houden echter vast aan de authenticiteit van de Bardolino en zetten alles op kwaliteit. Sinds 1984 zijn in de wijngaarden van Le Fraghe de druivenstokken dichter bij elkaar geplaatst, terwijl de opbrengst drastisch werd teruggeschroefd. Corvina en Rondinella werden op aparte percelen geplant, omdat de Rondinella, die met zijn dikkere schil verantwoordelijk is voor de (bescheiden) tannines van de Bardolino, later rijpt dan de Corvina. De minderwaardige Molinara werd geëlimineerd. Experimenten met Chardonnay werden ondanks commercieel succes stopgezet. Even zag het er naar uit dat ook de Chiaretto het slachtoffer zou worden van deze compromisloosheid, maar dat blijkt uiteindelijk (en gelukkig) niet het geval.
De wijnen van Le Fraghe hebben hun vaste stek in de Italiaanse vakgidsen.

In de westelijke Veneto maken de Trebbiano toscano, de Tocai en de Garganega traditioneel de dienst uit als het over wit gaat. De enige witte wijn van Le Fraghe is een monocépage van Garganega. Het aroma is eerder discreet, met impressies van abrikozen en chicorei. De chicorei vinden we ook terug in de volronde, rijpe perziksmaak. Een witte wijn met body die zich het meest laat appreciëren bij een lichte maaltijd.

De Chiaretto wordt gemaakt op basis van dezelfde druiven als de rode Bardolino, met name Corvina en Rondinella, maar gevinifieerd volgens het rosé-procédé, dit wil zeggen : gegist gedurende zeer korte tijd. Resultaat is een extreem frisse maar toch bijzonder aromatische en fruitige zomerwijn, die in 2003 niet verrassend een prijs heeft gewonnen voor zijn "bevebilità".

Als een van de voortrekkers van de appelatie, heeft Matilde Poggi zich tot doel gesteld de Bardolino in zijn authenticiteit te herstellen en af te geraken van het "goedkope", toeristische imago van deze wijn. Jaargang 2004, samengesteld uit Corvina en Rondinella, is verrassend donker voor een Bardolino. De geur is opvallend bloemig voor een rode wijn, hoewel we ook een vleugje leder bemerken. De smaak is fruit in het kwadraat (frambozen, watermeloen) en mooi gecorseerd. Verwacht hier geen krachtpatserij, dit is pure finesse.

In de appelatie "Bardolino" wordt duchtig geëxperimenteerd met andere rode druivensoorten dan de traditionele Corvina, Rondinella en Molinara. Zo mag een "Bardolino Superiore" sinds 2001 tot 20% Cabernet Sauvignon of Merlot bevatten. Sommige producenten maken hiervan gebruik om donkerder en meer gestructureerde Bardolino's te maken, maar Mathilde Poggi houdt vast aan de eigenheid van haar rode Bardolino, en besloot op basis van de Cabernets een aparte cuvée te produceren. Dit heeft voor de jaargang 2000 geleid tot een in alle opzichten rijpe, geconcentreerde en klasserijke wijn (70% Cabernet Sauvignon, 30% Cabernet Franc). Geen spoor van de in Noord-Italië wel eens opduikende "groene" tannines. In de neus de typische, indringende kriekengeur van de Cabernet Sauvignon, gekruid met jeneverbes, geroosterde bitterpeeën, gemalen koffie, kruidnagel, dennennaalden... Bij het walsen komt er een massa cassis vrij. In de smaak, krachtig maar uitgebalanceerd, opnieuw cassis en krieken, aangevuld met pure chocolade en kruidnagel. Een ongelooflijk rijke wijn, die weliswaar zuurstof en tijd nodig heeft om volledig tot zijn recht te komen.