DE KONING DRINKT, niet-alledaagse wijnen voor alledag

Niet-alledaagse wijnen voor alledag

De Koning Drinkt

Intro

De originaliteit en kwaliteit van onze wijnen is intussen ook de professionele pers niet ontgaan. Onze wijnen zijn reeds aan bod gekomen in "De Morgen Magazine", "Ambiance", "Wijntrends" en in de "Wijnkoopgids" van Frank Van der Auwera. Hieronder houden we u op de hoogte van wat er in de (vak)pers over ons verschijnt.

Wijnkanaal.be over Erik Riffel

Minerale rieslings met diepgang: daarvoor moet je bij Erik Riffel zijn, in het noorden van Rheinhessen. Lees de lovende recensie van de Riesling Quarzit 2010 op wijnkanaal.be. Jaargang 2012 moet hiervoor zeker niet onderdoen. Ook lezenswaardig: dit artikel over de Riffels in het Nederlandse biotijdschrift "De Betere Wereld".

Over Eichinger

Van Robert Parker kreeg Eichingers Grüner Veltliner Wechselberg 2012 onlangs (in februari 2014) een coole 90 op 100. Zijn commentaar: "A brilliant, reasonably priced Gruner Veltliner, this 2012 reveals lots of stony minerality, honeyed citrus and hints of exotic tropical fruits, good acidity, and some residual sugar that is off set by crisp acids, giving the wine a full yet off dry mouthfeel. Drink this beauty over the next several years." Commentaar van Birgit Eichinger zelf: "Da sind wir mehr als zufrieden ;-))".
De Riesling vom Berg 2012 kreeg in december 2013 een mooie waardering mee van "In Vino Veritas". "Le plaisir de ce vin se trouve dans la légèreté de l’ensemble. La partie olfactive joue dans la gamme des fruits jaunes (pêche – abricot) bien mûrs. La bouche agréable et fraîche s’inscrit dans une tendre douceur soulignée par une fine acidité. Vins d’apéritif, avec des sushis ou en accompagnement de volaille, sa subtilité sera appréciée."

De Morgen Magazine van 07/05/2011: "Bravo bravo voor Ciù Ciù"

Frank Van der Auwera schrijft lovend over "een succesvol familiedomein in de Italiaanse Marken". "... Ondanks hun bescheiden start in de seventies, is Ciù Ciù de voorbije vier decennia gegroeid als kool, zonder dat de startfilosofie naar de prullenbak werd verwezen. In totaal beheert de familie nu 130 hectare wijngaarden, gelegen op de zachtglooiende heuvelruggen van Offida. Dat gebied mag je beschouwen als het hart van de betere Rosso Piceno Superiore, de appellatie Falerio dei Colli Ascolani en de DOC Offida. Zeer positief is dat sinds de broers Massimiliano en Walter Bartolomei aan de touwtjes trekken, ze hun Italiaanse koppigheid hebben getoond. Zij vallen voorlopig niet echt op de "internationale" stijl - ook al lopen er een paar experimenten in die zin -, maar houden consequent vast aan alles wat de kwaliteit ten goede kan komen en de terroirexpressie extra kan behouden. Zelfs voor hun spotgoedkope instapgamma. Dat doen ze met lagere rendementen, geïntegreerde biologische landbouw, rigoureuze druivenselectie, moderne keldertechnieken en rijp fruit. Gefundenes Fressen kortom voor een gulzige proefsessie. We bevoorraden ons bij invoerder De Koning Drinkt met twee keer wit, en twee keer een rode wijn. En we waren dubbel tevreden." Hieronder de proefnotities.
Over de Oris 2010: "Kleur: enorm schitterend licht-strogeel, bleek, loepzuiver. Boeket: heel florale aanzet van perzikbloesem, lichtjes exotische toets, impressie van pistachesorbet. Smaak: opnieuw pistachenoten, dan vieve citrus, wit pitfruit en groene appel. Minerale amandelafdronk. Conclusie: Hyperfris, levendig product van de lokale passerina, pecorino en trebbiano. Zeer veel wijn en fruitspanning voor weinig geld."
Over de Evoè 2010: "Kleur: iets gelere kleurspiegel dan de Oris, opnieuw kristalhelder fonkelend. Boeket: impressies van gele pruimpjes en Provençaalse perziken, lichte toets van bloemen. Smaak: exotisch met gekonfijte citroen, tangerine en sinaaszeste. Bijzonder sappig, met druidig korianderstaartje. Conclusie: deze 100% pure paserina-cuvée is, zeker gezien zijn miniprijs, een plezier om (jong) te drinken."
De Bacchus 2010 dan: "Kleur: felrood, jeugdig, voorzien van een vette, vinnige tranenband. Boeket: uit het glas wippend parfum van rood pitfruit, peper, zoethout en melkchocolade. Smaak: eenvoudig, maar sappig fruitgedreven, met rode aalbesjes, morellokers en prima zuren. Geen spoor van tannines. Conclusie: schattig, ook van prijs. Onbekommerd fruitplezier dat je jong en 'cool' moet serveren. 50% montepulciano, 50% sangiovese."
Over de Gotico 2007: "Kleur: donkerrode, intense kleur met enorm tranengewriemel. Boeket: licht rustieke geurstart van amber, mineralen, gedroogde pruim, lavendel en koriander. Smaak: flinke knaap, mineraal en peperig (14% alcohol), met rode/blauwe pruimencompote, gedroogde vijg en een lange aardse finale. Conclusie: een warmbloedige, rijpe mix van 70% montepulciano en 30% sangiovese. Veel terroir, tannines en body. Antipode van de Bacchus."

De Morgen Magazine van 19/02/2011: "Weissburgunder, een druif met potentieel. De Duitse variant op de pinot blanc"

Frank Van der Auwera erkent het potentieel van de Duitse weissburgunder, een druif waar wij altijd al een boontje voor hebben gehad. "... Het witte druivenras weissburgunder behoort nog niet tot onze vaste tafelcultuur. Toch heeft deze druif genoeg talent in huis. ... Dat we deze druif ondanks de groeiende populariteit bij onze oosterburen zelden op Vlaamse (restaurant)tafels ontmoeten, heeft een aantal redenen. Om te beginnen is de weissburgunder erg variabel van stijl: van een prettig, goedkoop, fris en "sec" zomerwijntje over meer ambitieuze, elegante en minerale exemplaren tot zelfs de stevige, eikgerijpte Spätlese en Auslese. Op beperkte schaal vinden we zelfs zoetere wijn en er bestaat mousserende weissburgundersekt. En toegegeven: helaas ook veel banale, zure en dunne versies met de charme van plastic fruit. Ten tweede is er onze wat vreemde attitude tegenover Duitse wijn. De verkoop loopt wel lekker, maar vaak gaat het om spotgoedkope flessen bij hard discounters. In het duurdere gesofisticeerde witte segment is het al riesling wat de klok slaat. Vooral in restaurants, waar men wél de Elzasser pinot blanc of Italiaanse pinot bianco schenkt als maaltijdwijn, durft men slechts zelden een weissburgunder presenteren. Nochtans is het gastronomische spectrum van deze druif erg ruim: mosselen, asperges, gepocheerde vis, hoevekip, varkensvlees of kalfsbereidingen vinden in de meeste weissburgunders een uitstekende sparringpartner, die uiteraard ook als aperitief een pluim verdient. Wanneer het om complexe, maar daarom nog niet noodzakelijk houtgelagerde versies gaat - zoals Spätlese of Auslese -, kan zelfs met lamsvlees en niet te uitgesproken wild gevogelte geëxperimenteerd worden. Dan benadert weissburgunder soms het (culinaire) niveau van de chardonnay, echter zonder de glamour. ... Nog een laatste tip: zelfs al bezitten deze cuvées ontwikkelingspotentieel - op het vlak van fruit, aciditeit en mineraliteit - toch dwingen we weissburgunder persoonlijk nooit tot een lange kelderslaap, hoogstens misschien enkele jaren voor de sterkste exemplaren. Want jeugdige fraîcheur lijkt ons net één van de troefkaarten van dit vaak verwaarloosde blondje." Van onze producenten Thomas Siegrist, Klaus Scheu en Florian Fauth (van het Seehof) proefde Frank vier flessen, waarvan hieronder de proefnotities.
Over de Pinot Blanc Kabinett Trocken 2009 (Siegrist): "Kleur: bleek strogeel, superglanzend met groene schijn, kristalhelder. Boeket: attractieve fruitparade van cox, jonagold, witte perzik en peer. Licht floraal. Smaak: opnieuw veel rijpe peer en appel, maar ook pittig fris en beendroog, met zesty citrus plus een zinderende, zuivere afdronk. Conclusie: puike prijs-kwaliteitverhouding. Verfrissend fruitgedreven. Pittig visitekaartje om deze druif te leren kennen."
Over de Pinot Blanc Spätlese Trocken 2009 (Siegrist): "Kleur: iets geler geëvolueerde, zonnige kleur met dikke tranendans. Boeket: rijke aroma's van o.a. kruismunt, vanille, menthol, peer en een licht exotische fruittoets. Smaak: enorm fruitrijk, ook in de mond. Rijpe textuur, met vooral gele vruchten en karamel. Toch heel frisse en minerale onderbouw. Conclusie: een fruitcomplexe, mondvullende cuvée, totaal contrasterend met de slankere Kabinett-versie. Een fruitfatje."
De Weisser Burgunder vom Kalkstein 2009 (Seehof) dan: "Kleur: medium-strogeel, stralend met vette tranenautostrada. Boeket: rijpe appel, verse lychee en perzik, jonge varens, lichte florale toets. Smaak: krijtig en sappig van structuur, kruidig fris, met veel meloen plus een lange afdronk met groene peper en mineralen. Conclusie: duidelijk andere stijl dan de Pfalz-jongens. Wint aan mineraliteit en spankracht na een zuurstofkuur. Flinke maaltijdwijn."
Over de Weissburgunder R**DL**G Trocken 2009 (Scheu): "Kleur: jeugdig strogeel, hyperglanzend plus vette tranengordel. Boeket: eerst appel en kweepeerimpressies, dan exotischer, met o.a. gekonfijte ananas en pistache. Smaak: mondvullend sappig, met rijpe citrus, appel en ananas, maar sterk mineraal eindigend. Fraaie body (13,5% alcohol!). Conclusie: wijn uit toplocatie Raedling, wat wettelijk niet meer op het label mag, want een stuk op Franse bodem. Idioot, want dit is topklasse."

Wijnkoopgids 2011

Opnieuw 3 wijnen van De Koning Drinkt in de editie 2011 van de Wijnkoopgids van Frank Van der Auwera ("De 300 beste wijnen onder de 10 EURO"):

de Marche Passerina Evoè 2009 van Ciù Ciù

de Riesling 2009 van Stefan Winter (OSCAR)

de Zweigelt Classic 2008 van Erwin Tinhof.

Over de Passerina Evoè schrijft Frank: "Deze 100% Passerina-cuvée zal ongetwijfeld een revelatie zijn. Deze al zeer oude variëteit is nochtans autochtoon in de provincie Ascoli Piceno, de zuidelijkste staart van de Marken, en een wat eleganter en vooral vaak pittiger neefje van de Pecorinodruif. Dat merken we meteen in ons glas. stralend diepstrogeel, voorzien van een enorm vette tranenkraag, energiek glanzend. Heerlijk uitbundig floraal parfum, met onder meer impressies van witte perzik, appelbloesem, abrikoosjes, allemaal zeer attractief en lichtjes kruidig (verse koriander). daarna smakelijk en vooral sappig geel en wit fruit in de mond, zelfs exotisch, misschien iets discreter dan de extraverte neus suggereerde, maar uiterst cirtrusfris (sinaasappel, bergamot) en met verse munt, uitmondend in een minerale finale. Andermaal een fruitplezierig product van de wijnboerderij Ciù Ciù, die al sinds 1970 probeert het imago van de Merken op te fleuren."
Over de Riesling: "Wat is dat toch met uw koppig gedrag? Wanneer gaat u nu eens eindelijk beseffen dat Riesling misschien wel dé gastronomisch ideaaltypische druif is, die veel aankan/aandurft en bovendien soms schitterend veroudert? Neem nu deze wijn van Winter die een mooie nazomer in ons glas brengt. Enigszins verrassend goudgeel - het is tenslotte een 2009 -, maar megaglanzend en met een rijke tranenspaghetti. Heerlijk rijp, citrusgekonfijt parfum, met verder ook abrikozenmarmelade, groene peperkorrels, kardemom, verse munt en rijpe appel. In de mond bijzonder sappige, zelfs wat vendage tardive-achtige, mollig-rijpe aanzet, licht exotisch en impressies van tarte tatin, gedroogde abrikozen en appelcrunch, maar in het sluitstuk heel levendig en zesty, met sinaasappel en roze pompelmoes à volonté, en dat alles tegen een background van 12,5% alcohol. Lange, fruitvette afdronk. Weer een van die onvoorstelbaar onderschatte Rieslings van onze oosterburen die meer aandacht en vooral meer kopers verdient. Schenk deze complexe Rheinhesser met nog behoorlijk veel ontwikkelingspotentieel rond 10 à 11°C bij een waaier aan bereidingen, ook als het sauswerk of de boter de pan uit swingt."
Over de Zweigelt: "... Nog jeugdige robijnrode kern, fonkelend met overvloedig vette tranenkrans. Zwarte bes, pruim, kummel, groene peper en een marsepeintoets bepalen het geurscenario, in de mond gevolgd door een eerder elegante, maar tegelijk kruidige en vurige smaak met impressies van rood en zwart pitfruit, gedroogde specerijen en amandel, maar eveneens ook met een sappige fraîcheur. Serveer deze gulle Zweigelt, die braafjes slechts 12,5% alcohol bezit, vrij koel, liefst rond 14°C."

Wijnkoopgids 2010

3 wijnen van De Koning Drinkt werden opgenomen in de editie 2010 van de Wijnkoopgids van Frank Van der Auwera ("De 300 beste wijnen onder de 10 EURO"):

de Grüner Veltliner Hasel 2008 van Birgit Eichinger (OSCAR)

de Müller-Thurgau 2008 van Graziano Fontana

de Sauvignon Blanc 2008 van Graziano Fontana (OSCAR).

Over de Grüner Veltliner Hasel schrijft Frank: "... Dat valt allemaal in de plooien bij deze uitmuntende instap-Grüner Veltliner, nog altijd een van 's werelds meest ondergewaardeerde witte druiven. Diep strogele kleurspiegel, helder tranend als hel, gevolgd door een nog relatief gesloten boeket waarin witte en gele perzik, peer en een hint van mineralen. Maar dan explodeert de smaak en toont een va de best getypeerde Grüner Veltliners sinds jaren boordevol impressies van groene/witte peper, rijpe citroen, limoen en pompelmoes, rond , sappig en zesty, impressies van kumquats en groene appel, met een mooie ondersteunende mineraliteit van a tot z en een uitermate beschaafd alcoholvolume (slechts 12%). Warme, vuursteenachtige en peperige afdronk. Wacht nog enkele maanden tot ook het parfum zich 'out' en dan staat niets deze verrukkelijke, maar serieuze maaltijdwijn in de weg. Schenkadvies: 10/11°C."
Over de Müller-Thurgau: "Deze IGT-wijn blijft onze proefpanels imponeren, want toegegeven, véél boeiende Müller-Thurgau krijgen we tijdesn onze degustatie-triatlon niet over de tong. Zeker niet zo'n fruitduiveltje, dat zoals steeds opent met een onvoorstelbaar kristalheldere, parelmoer glanzende kleur, lichtlichtlichtgeel. Attractief parfum met het nodige stuifkarakter van onder meer groene kruisbes, witte perzik en coxappel, tevens met een florale hint en citruszeste. Sappig en lekker vetrijp in de mond, met groene appel en jonagold, gekonfijte citrus en gele kruisbes, iets 'zoeter' qua aanzet dan vorige oogsten, maar naar het einde toe weer nerveus limonefris. Medium qua body, met 12,5% alcohol als rugdekking. Grazie Graziano om te bewijzen dat deze plebejerdruif (toch in de ogen van velen) ook zo suave lekker kan smaken. Schenk deze wijn, die trouwens veel gastronomische pistes heeft, rond 9°C."
Over de Sauvignon: "... Maar zelfs tegen de achtergrond vn deze messcherpe concurrentie, blijft deze Italiaanse IGT-wijn uit Trentino een schoolvoorbeeld van sappigheid en een Sauvignon-uit-het-boekje. Zoals altijd kristalhelder, werkelijk parelmoer lichtstrogeel met tranen die blijven aanrollen. Grassige geurstart, met verder impressies van stuivende citruszeste, Kaapse appel, groene kruisbes, geknipte buxushaag, kamperfoelie en versgeplukte koriander. Heerlijk vet en sappig in de mond, fundamentalistisch zesty, met impressies van ciderappeltjes, limoen, boskoopappel, gronen kruisbes, citroengras en pompelmoes, nerveus maar tegelijk echt zo vet als een zwijn dat klaar is om parmaham te worden. Zo fris en energiek en toch met 13% alcohol in de onderbuik. Minerale finale. Schenk deze fruitfuivende Sauvignon op circa 9°C, altijd relax en cool. "

Wijnkoopgids 2009

4 wijnen van De Koning Drinkt werden opgenomen in de editie 2009 van de Wijnkoopgids van Frank Van der Auwera ("De 300 beste wijnen onder de 10 EURO"):

de Grüner Veltliner Hasel 2007 van Birgit Eichinger (OSCAR)

de Gutsriesling 2007 van Stefan Winter (OSCAR)

de Müller-Thurgau 2007 van Graziano Fontana

de Sauvignon Blanc 2007 van Graziano Fontana (OSCAR).

Nota bene: de gids steekt in een compleet nieuw jasje en heeft aan compactheid en overzichtelijkheid gewonnen. De wijnen dan maar.
Over de Grüner Veltliner Hasel schrijft Frank: "Birgit Eichinger is een van de boegbeelden van de nieuwe lichting Oostenrijkse wijnmaaksters. Vanaf haar amper acht hectare 'grote' wijngoed met de unieke Kamptalterroir, lanceert ze elke oogst een reeks minerale, atletische Veltliners. Haar geheim: extreem lage rendementen (30 hl/ha). Hoe knap ze technisch wel is, bewijst ze met haar instapcuvée. In ons glas belandt een ultraheldere, strogele wijn met een wilde tranenlawine. Daarna een mineraal en bergkruidig boeket, superfris, met impressies van witte perzik, munt en appeltaart. In de mond heerlijk beendroog met gekonfijte citrus, kumquats, Kaapse appel en vuursteenimpressies, krachtig geconcentreerd maar verkwikkend fris. Een Grüner Veltliner met inhoud. Een kaakslag voor mensen die orakelen dat vrouwen per definitie 'zachte' wijnen maken: dit is macho. Te temmen rond 10°C."
Over de Riesling van Stefan Winter schrijft Frank: "Het regent beresterke Duitsers in deze gidseditie. Neem nu deze droog gevinifieerde Riesling, een product van Stefan Winter, een van de bezielers van een vereniging van jonge wijnbouwers in de regio. Medium strogeel, maar zonnig fonkelend. Rijp georiënteerde aroma's van onder andere gedroogde gele pruimen, granny smiths, kardemom, kummel en een vleugje munt. Bijzonder sappig qua smaakvulling, vet en mollig-rijp, met impressies van jammy abrikozen en witte perzik, maar tegelijk appelfris en 'citrussec' onderbouwd. Prima aciditeit, die in dit stadium nog wat door de rijkdom van het fruit wordt overweldigd. Maar het geheel laat geen twijfel: dit is een klassiek gebouwde Riesling - afgesloten door een hypermoderne schroefdop - die beschikt over veel kelder potentieel. Enig geduld en schenken rond 10/11°C."
Over de Müller-Thurgau: "Het geheim waarom deze normaliter toch 'brave', soms zelfs banale druif hier zulke gensters slaat? Enerzijds de sterk kalkhoudende leembodems van deze subregio Faedo en anderzijds de kwaliteitsgedreven wijnmakers achter deze cuvée, die beschouwd worden als de voortrekkers van hun appellatie. Dit is namelijk Müller-Thurgau in het kwadraat: schitterend bleekgeel, nog groen glanzend en kristalzuiver. Een rijp boeket van coxappelen, gele/groene pruimen en jonagold, lichtjes floraal (meiklokjes). Na deze aromatische maturiteit volgt echter een slanke en zesty smaak, hyperkinetisch fris met ciderappeltjes, kruisbes en limoen, heerlijk sappig. Een voortreffelijke maaltijdwijn, bij voorkeur rond 9° graden te serveren."
Over de Sauvignon: "Hoe magnifiek de Müller-Thurgau van ditzelfde huis ook is (zie infra), toch moeten we deze oogst de voorkeur geven aan deze energieke, stuivende zesteduivel. Een Sauvignon uit het boekje, namelijk. Na zijn kristalheldere, gulzig tranende diepgele kleur ontploffen de aroma's haast in ons glas: impressies van groene kruisbessen, kamperfoelie, buxuxhaag, pompelmoeszeste, citroengras en groene appel, superzesty. Het zestesprookje kent een vervolg in de smaak: pompelmoes, limoen, kruisbes en Kaapse appel blijven aanrukken, sappig en pittig, uitmondend in een minerale finale. De 13% alcohol stoort geen minuut. Kortom: een haast van frisheid en fruitflair barstende Sauvignon, die geen liefhebber links mag laten liggen. Schenk deze spetter rond 9°C."

De Morgen Magazine van 21/06/2008: "Jodelende wijnen uit Oostenrijk"

Frank Van der Auwera deelt ons enthousiasme voor onze nieuwe Oostenrijkse wijnen. Onder de titel "Jodelende wijnen uit Oostenrijk" schreef hij in De Morgen Magazine van 21 juni over zijn proefervaringen. "... en toch is Oostenrijk op wijngebied één van de sleepers van Europa, boordevol interessante druivenrassen, microklimaten, terroirs en wijnmakers. Die duiken vaker en vaker op in onze Belgische wijnhandel en er zijn nog echte ontdekkingen te doen, die in veel commercieel kaalgegraasde appellaties al lang tot het verleden behoren." Van onze producenten Erwin Tinhof en Hans Tschida (van het Angerhof) proefde Frank zes flessen, waarvan hieronder de proefnotities.
Over de Rosé Blaufränkisch 2007 (Tinhof): "Een levendige, sappige rosé die opent met een schitterende grijsroze kleur, kristalhelder. Daarna een leuk parfum van (gedroogde rode pitvruchten - vooral kersen - en aardbeien. In de mond sappig, met een gekonfijte kersensmaak en een lichte zoete droptoets. Zonnige rosé met ruim voldoende structuur (12,5% alcohol), fruitmollig en rijp, maar vooral ook met een uitstekende fraîcheur. Een allrounder bij barbecue of tuinparty."
Over de Neuburger 2006 (Tinhof): "Alhoewel correct, spreekt dit product ons minder aan. Mediumstrogeel, mooi fonkelend met een neus van groene tuinkruiden en gekonfijte citroenen, in de mond bijzonder fris, citruszesty met impressies van groene appel, maar 'solo' gedronken wat monotoon. Wordt ongetwijfeld beter bij gerechten. De maker zelf suggereert de klassiekers zoals wiener schnitzel, Knödel of Martinigansl."
De Zweigelt Classic 2007 (Tinhof) dan: "Weer een illustratie van de almaar beter wordende 'rode school' in Oostenrijk: puur fruitplezier na hooguit zes maanden verblijf in grote eiken vaten. Jeugdig robijnrood met nog paarse reflectie, gevolgd door een charmant fruitparfum van zwarte kersen en vierwoudvruchtenjam, lichte amandeltoets. Pitvruchtencoulis in de smaak, rijp en peperig (13,5%), met een vleugje kaneel, maar ondanks die gulheid toch perfect fris. Koel serveren (max. 14°) bij vleespasta's, noedels, steak op grill of pizza."
Van het Angerhof proefde Frank één droge en twee halfzoete wijnen. Over Welschriesling 2007: "Een droog gevinifieerde welschriesling van slechts 11,5% alcohol, die start met een mediumgele kleur en vette tranenboulevards. Daarna: kruidige geuraanzet, gedroogd hooi en Kaapse appel. Beendroog qua smaak, met wit en geel fruit maar vooral groene appelen, hyperfris. Ook deze wijn heeft begeleidend voedsel nodig, zoals gebakken vis, maatjes, gemengde salades of scampi's op de grill."
Over de Cuvée Spätlese 2007: "Op het grensgebied tussen droog en zoet bevindt zich deze mix van chardonnay, sämling en welschriesling, die over 89,2 gr/l restsuiker en slechts 9,5% alcohol beschikt. Resultaat van een late pluk waarop zich nog geen botrytis (edele rotting) kon nestelen. Het resultaat: stralend mediumgeel, royaal tranend. Rijp boeket: abrikozenjam, perzikbloesem, amandelpasta en een lichte exotische fruittoets. In de mond enorm veel citrus en vette abrikozen, opnieuw witte bloemen en kruiden, maar vooral verstandige zuren. Mooi bij riviervis met beurre blanc, roggenvleugel of bepaalde patés."
De Cuvée Auslese 2006 tenslotte: "Een ménage à trois van sämling, welschriesling en weissburgunder met flink wat restsuiker (112 gr/l) die we als avondafsluiter zouden drinken of hooguit bij fijne patisserie. Zuiver en intens goudgeel, met een complex, fijn exotisch boeket waarin ananas, gedroogde appelen, abrikozentaart, suikerbonen en witte snijbloemen. In de mond: gelevruchtenpuree, mollig en met gekonfijte citroen, maar uitgerust met een prima fraîcheur die alles voldoende vief houdt. Heel fijntjes in zijn genre."

De Morgen Magazine van 01/03/2008: "Baas in eigen vat"

Zijn vrouwen lang de "niggers of the wine world" geweest, dan komt hier volgens Frank Van der Auwera stilaan verandering in: "Vandaag moeten echter zelfs de grootste macho's bekennen dat er veel vrouwelijke wijnmakers zijn die topcru's bottelen." En: "Vandaag de dag kennen vrouwen even goed oenologie als mannen, want ze doen allebei hun uiterste best om excellente wijn te produceren. Vinificatie heeft namelijk geen snars te maken met genetica of X of Y-chromosomen... Een duidelijke illustratie van deze versnellende vervrouwelijkingstrend zijn de talrijke all-womenclubs die nu door domeineigenaressen en oenologen in gans Europa worden opgezet. Zo werd in Oostenrijk '11 Frauen und ihre Weine' opgericht... We moeten natuurlijk ook niet te snel hoera roepen, want zo wordt geschat dat in Duitsland amper 1% van alle wijnmakers een vrouw is, terwijl in Oostenrijk slechts 25 à 30 wijnmaaksters écht meespelen tussen de grote jongens. Ruimte voor expansie zat..."
Frank had goed gezien dat er in het aanbod van De Koning Drinkt drie vrouwelijke wijnmakers te vinden zijn: Birgit Eichinger, Birgit Braunstein (die beiden deel uitmaken van bovengenoemde '11 Frauen und ihre Weine') en Matilde Poggi (van Le Fraghe). Van deze producenten proefde Frank zes flessen, waarvan hieronder de proefnotities.
Over de Roter Veltliner Wechselberg 2006 (Eichinger): "...strogeel, ultrahelder met een sappig exotische boeket, floraal (perzikbloesem), met impressies van rijpe abrikozen en gekonfijte ananas. Rijpe perziken en guave in de mond, maar vooral strak en mineraal met heel levendige, pittige zuren."
Over de Grüner Veltliner Gaisberg 2006 (Eichinger): "Ook dit blijkt een voortreffelijke fles, opnieuw het eindproduct van lage rendementen (30 hl/ha). Intense mediumgele kleur met vet tranentapijt. Enorm florale, rijpe neus, zelfs romig in aanzet, met een groenkruidige toets en impressies van abrikozenjam en mirabellen. Daarna beendroog en strak mineraal in de mond, boordevol citruszeste (pompelmoes), maar ook met mango en groene kruisbes. Verse munt in de finale. Barst van het potentieel. En zeggen dat haar vader haast omver viel toen ze in 1992 met een eigen wijnbedrijf startte."
Vorig jaar heeft Frank de wijnen van Birgit Braunstein reeds heel enthousiast besproken en de nieuwste jaargangen lijken hem zelfs nog sterker. "Haar Zweigelt Mitterjoch 2006 is een 100% vatgelagerde Zweigelt-cuvée met een oliedikke, robijnrode kleur en een zeer sexy boeket, lichtjes gerookt maar met nougat, praliné en rood pitfruit à volonté. Aangenaam rond en zelfs romig in de mond, opnieuw met een samenspel van gekonfijte kersen en krieken, hazelnoten en vanille, maar tevens ruim voorzien van een goede frisheid. Leuk. Haar Oxhoft Rot 2003, een mix van cabernet sauvignon, zweigelt en blaufränkisch die twee jaar op barriques lagerden, is echter hét paradepaardje. 14% alcohol en nog één brok kracht en concentratie. Mooi intens-rode kleur, veel brillance. Aangenaam geschakeerd boeket waarin notenpasta, vanille, een fijne boisé-toets en bosbessen. Nog atletisch maar ook romig in de mond, met reeds de charme van onder andere crème au beurre, geroosterde noten, praliné en bosaardbeien. Finale met rijpe, maar nog prominente tannines. Een kanjer.
Over de wijnen van Matilde Poggi: "Haar Bardolino Classico 2006 blijkt een fruitludieke, van jeugd barstende wijn. Qua kleur wat tegenvallend met reeds waterachtige verbruining, maar toch prachtig fonkelend transparant. Aangenaam floraal geparfumeerd met ook impressies van tuttifrutti-ijs, banaan en cappuccino. Vooral de smaak is prima: lekker vol en rond, met impressies van rijp rood pitfruit en watermeloen, maar zorgeloos fris. Enorm speels. Koel en jong drinken. Het contrast met haar Cabernet Quaiare 2000 (70% cabernet sauvignon, 30% cabernet franc) kan niet groter zijn: de Bardolino is fijntjes, de cabernet gecorseerd en straf. Normale kleurontwikkeling, briljant en olietranend. Rijk boeket waarin geroosterde cashewnoten, vanille, griottes, jeneverbes en arabicakoffiebonen. Daarna in de mond nog verrassend streng en noterig, met een duidelijke cedertoets, maar na verloof van tijd cassis, walnoten en pure chocolade. Vrij rustiek, maar een krachtpatser met véél reserve. Veiligheidshalve decanteren?"

Decanter november 2007: Prosecco

In de november-editie van het toonaangevende internationale wijntijdschrift Decanter wordt de Prosecco doorgelicht. Onze Prosecco-producent Le Colture komt er als tweede beste - zeg maar zilveren medaille - uit de bus. Een verrassing? Niet voor ons. Lees wat Tom Stevenson schrijft over de Cruner Dry (vijf sterren, het maximum): "All freshness and elegance from a producer who in recent years has threatened to take Carpené Malvolti's crown, yet amazingly, owners Cesare and Renato Ruggeri have yet to find an agent in the UK. The very rich Cartizze is equally as impressive, showing a lovely sweetness, yet crisp fruit on the finish, while I would give four stars to the crisp, floral, true Brut Fagher and the lovely, crisp Pianer Extra Dry". Voor alle duidelijkheid: Carpené Malvolti is de leidende producent van Prosecco schuimwijnen, en Le Colture wordt in België verdeeld door DE KONING DRINKT. Ons aanbod beperkt zich op dit ogenblik tot de Prosecco Brut Fagher.

Wijnkoopgids 2008

3 wijnen van De Koning Drinkt werden opgenomen in de editie 2008 van de Wijnkoopgids ("De 300 beste wijnen onder de 10 EURO"):

de Müller-Thurgau 2006 van Graziano Fontana (OSCAR)

de Sauvignon Blanc 2006 van Graziano Fontana

de Valpolicella Classico 2005 van Brigaldara (OSCAR).

Over de Müller-Thurgau schrijft Frank: "Vraag eerst uw tafelgezelschap of ze misschien zin hebben in een glas Müller-Thurgau. De kenners zullen u bekijken alsof u hun frisdrank wilt voorschotelen. Zeg dan snel dat u wel wat anders koel hebt staan, iets véél leukers en wikkel een handdoek rond deze fles. Wedden dat uw gezelschap na de eerste slok meteen aan een polonaise begint wegens lichte extase? Want dit is een opwindende, hyperenergieke maar tegelijk ook met rustig wit fruit uitgeruste fles, die aantoont dat de Müller-Thurgau niet altijd het lelijke eendje is. Kijk naar de kleur: intens strogeel, parelmoer groenglanzend, kristalhelder. Daarna het boeket: eerst floraal (meiklokjes, oranjebloesem), daarna met wit en groen fruit, waaronder kruisbessen, witte perzik en appel. In de mond lijk het echter van een raszuivere, hyperkinetische Sauvignon, zo zesty en gespannen, met Mexican waves van kruisbessen, limoenen, pompelmoes en ciderappeltjes, fris tot diep in de finale. Kortom, spoel door dat stereotype en schenk deze Italiaan rond hooguit 8 à 9 °C."
Over de Sauvignon: "Trentino heeft een gigantische probleem: het één DOC-koepel waaronder zo'n twintig verschillende wijntypes thuishoren, gedoopt naar hun druivenras. Dat maakt het natuurlijk voor de leek niet makkelijk om er een geografische eenheid qua smaak of karakter in terug te vinden. Deze druivenapproach biedt echter wel voordelen: zelfs consumenten die niet malen om origines of terroirs kunnen makkelijk een bepaalde variëteit uit de rekken plukken. En als dat dan toevallig zo'n zesteduivel is als deze nerveuze, perfect getypeerde Sauvignon, zit alles snor. Groengeel en zo helder als een bergbeekje, echt stralend. Daarna uit het glas opstuivende Sauvignon, citruszesty en mineraal, in de mond gevolgd door impressies van Kaapse appel, limoenen, kruisbessen en pompelmoes, pittig en zesty tot diep in de finale. een Sauvignon met een behoorlijk dik lijf trouwens, met 13,5% alcohol. Te schenken rond 9 °C."
Over de Valpolicella: "Valpolicella zal nog wel enkele jaartjes nodig hebben voor het pizzeria-imago definitief wordt afgeschud. Vooral de vorige generatie wijndrinkers heeft namelijk te veel obscure, fruitmagere exemplaren willens nillens moeten consumeren, die helaas wél officieel recht hadden op de appellatie. Maar het Italië van na 2000 is niet langer het wijn-Italië van pakweg de vroege jaren '90: fruit fun en fraîcheur zijn ook de drie f-woorden die er nu volop vereerd worden. Deze oogst is duidelijk wat rustieker en strakker gestructureerd dan vorige oosten. De kleur oogt niet echt wow, want reeds verbruinde rand, maar wel met fonkelende tranen als olie-olifanten. Fantastisch geparfumeerd echter: impressies van zoete vanille, jammy rode pruimen, kruidnagel, laurier, gekonfijte blauwe bosbessen en pure chocolade. Ook in de mond enorm veel vlezigheid, met impressies van fruitcake, rodevruchtenmarmelade, fluwelig en rijp van textuur, met pas in de (lange) afdronk opnieuw een wat aardse terroirtoets. Een classico met klasse, te schenken rond 16 °C, vooral bij herfstige of winterse schotels."

Weekend Knack van 18/04/2007: "Wijnpakket"

In Weekend Knack van 18 april bleek de Grüner Veltliner Wechselberg van Birgit Eichinger de favoriet van BV Alex Carlier: "Heel aangename wijn, elegant en zelfs bloemig, lekker fruitig." Waar Frank Van der Auwera nog aan toevoegt: "... rijpe neus van abrikozen, perzik en meloen, heel floraal (gentiaan). Daarna licht exotisch in de mond (ananas, mango), flirtend met wat zoet, uiterst sappig en vet, maar toch mineralig-droog in de onderbouw. Ongetwijfeld een prins(es) aan tafel."
Over de Müller-Thurgau van Graziano Fontana (Alex Carlier): "Niet echt mijn genre. Maar toch wel lekker, hoewel iets te bitter in de afdronk." Frank Van der Auwera: "Ik sla deze wijn veel hoger aan, omdat de müller-thurgau - die toch vaak zoeterige, mollige flutwijntjes geeft - hier op de kalkhoudende leembodems van Trentino uiterst zesty en beendroog uit de hoek komt. Inderdaad een maaltijdwijn met een pittige, citrusfrisse, zelfs grassige neus à la sauvignon blanc. Sappig in de mond, met een minerale finale. In zijn genre voortreffelijk."
Over de Pivier van Cesconi (Alex Carlier): "Hoewel de eerste slok lekker was en de structuur krachtig, vond ik de wijn niet elegant genoeg. Vermoedelijk nog niet à point, want nog te gesloten." Frank Van der Auwera: "Deze 100 procent merlot-cuvée heeft een beresterke reputatie bij de 'kenners'. De reactie van Alex is begrijpelijk, want 'naakt' gedronken, zonder enkele uren zuurstofhappen, is deze met 14,5% alcohol uitgeruste wijn nog veel te gespierd. Ook bij ons leverde een degustatie 's anderendaags veel hogere scores op: dikrode, briljante kleur met vet tranenspoor. Pas na veel walsen impressies van bramen, bittere chocola en blauwe pruimencompote; geurindrukken die zich doortrekken in de nog heel tanninerijke, krachtige maar vlezige smaak. Bovendien een absolute maaltijdwijn in plaats van een relaxwijn."

De Morgen Magazine van 31/03/2007: "Fruitkorf"

In De Morgen Magazine van 31 maart jongstleden bleken de Spätlese Cuvée en de Welschriesling Eiswein van Hans Tschida (Neusiedlersee, Oostenrijk) een ontdekking voor Gerd Brabant. "De Spätlese werd gemaakt van rijpe druiven, zonder dat ze echt aagnetast zijn door de botrytis. Daardoor proef je nog het pure en exotische fruit van de druiven. De Eiswein is dan weer gemaakt van bevroren druiven. Een wetgeving die exact de temperatuur van oogst aangeeft, bestaat niet. Men schrijft voor de druiven 'in bevroren toestand' te oogsten met een minimaal mostgewicht van 127° Oechsle, wat overeenkomt met een potentieel alcoholgehalte van ca. 17,5%. Dit zijn een pak natuurlijke suikers, en de gisting verloopt dan ook zeer traag. Meestal slagen de gistcellen er niet in meer dan 7 à 10 procent effectief alcohol te halen uit deze suikermassa. De rest blijft als natuurlijk restzoet in de wijn. Een mooie Eiswein is een combinatie van zoet en zuur. het draait om die ene kleine druppel in het hart van de druif die door de suikerconcentratie een laag vriespunt kent. Deze druppel wordt er na de oogst 's nachts onmiddellijk uitgeperst. Hard labeur en het lukt niet ieder jaar, maar het loont de moeite."
Verder over de Eiswein: "Tschida laat met zijn Eiswein een schoolvoorbeeld van perfectie zien, zonder overdreven geconcentreerd of plakkerig te zijn. Elegantie troef, dus. Goudgeel in het glas. Dit is pure verleiding: kweepeer, meibloesems, lagen exotisch fruit met heerlijke impressies van allerlei oosterse specerijen. geweldig sappig en gekonfijt in de mond: perzik, peer, abrikoos, ananas en passievrucht. Een korf vol exotisch fruit. En bovendien een lange afdronk waar het zoet een sensuele paringsdans aangaat met de mooie zuren."
Over de Cuvée Spätlese: "Lichtgele kleur. Ook hier een exotisch festijn van abrikoos, ananas, mango, vlierbloesem en citrus. Wat een elegantie in de mond, mijlenver van plakkerig gedoe. Het zoet proef je als puur fruit: wederom perzik, rijpe ananas, wat kruidig, tikkeltje zwarte bes. Niet overdreven, alles juist gedoseerd. Fijne, lange finale."

De Morgen Magazine van 03/03/2007: "BB uit Burgenland, wijn met ballen"

De wijnen van onze Oostenrijkse producente Birgit Braunstein trokken de aandacht van Frank Van der Auwera, wat dan weer leidde tot een boeiend artikel in De Morgen Magazine van 03/03/2007.
Frank ergert zich aan de vooroordelen die heersen ten opzichte van vrouwelijke wijnproducenten. Alsof die enkel fijne en fruitgevoelige wijnen zouden maken. "Birgit Braunstein en haar wijnen met body en ballen tonen echter aan hoe belachelijk zo'n stereotype wel is."
Braunstein reageert nuchter: "Ik probeer vrij traditionele, onopgesmukte wijnen met veel karakter te produceren, mineraal maar toch ook elegant qua stijl, maar altijd met véél body en een lang leven. Daarom werk ik vooral met autochtone druivenvariëteiten waarbij ik het terroir maximaal wil benadrukken. Kortom, wijnen die typisch zijn voor mijn regio én mijn persoonlijkheid. Dat vrouwen andere wijnmakers zouden zijn dan mannen, daar geloof ik niet in. Alles hangt van de passie af die je in je werk legt."
Zijn er dan geen nadelen om als vrouw deze job te doen? "Zo haat ik het de barriques schoon te maken, want die wegen verduiveld zwaar, maar anderzijds is het zalig om in de wingerd te werken. Want dààr ligt de magie: een wijn kan maar zo goed zijn als de wijngaard waaruit hij komt. Negentig procent van de kwaliteit wordt bepaald door wat er met de druiven gebeurt tijdens hun groeiproces en slechts tien procent door de afwerking in de kelder."
Tenslotte de proefnotities van Frank. Over de Zweigelt Mitterjoch 2005: "Meteen een schot in de roos, als u tenminste van een fruitbeladen cuvée houdt. De minst 'gespierde' van de reeks die zijn twaalf maanden rijping op barriques prima verteerd heeft. ... Lekker vlezig en mollig, propvol gekonfijte kersen en krieken, voorzien van een prima fraîcheur. Ongecompliceerd leuk, maar met voldoende fruitkracht om nog een aantal jaren te bewaren."
Over de Blaufränkisch Heide 2004: "Nog intacte kleur met veel briljantie, maar een mineralere neus dan de vorige fles, zelfs een vleugje munt en veel zwarte bes. In de mond krischachtig, met ook impressies van geroosterde amandel en een vurig witperperige finale. Karakter, maar we hebben het toch voor de frivolere Zweigelt... Belangrijk: de halve fles die we 's anderendaags proefden, kwam sterker uit de hoek. Luchthappen is dus vereist."
"Vervolgens glijdt de topper in ons glas: de supersmakelijke St. Laurent Goldberg 2003. ... Mooi robijnrood met dikke, stroperige tranen. Fijn bouquet met daarin bosaardbeien, cederhout en notenpasta, lichtjes aards en mineraal. Heel sappige, fluwelen mondvulling daarna, met nougatimpressies en veel rood bosfruit plus griottes, gekonfijt zonder plompheid, want opnieuw met die prima fraîcheur die alle BB-wijnen karakteriseert. Rijpe tannines en een fijne gerookte eiktoets in de afdronk. Een 'bourgogne' voor bordeauxliefhebbers."
Over de Pinot Noir 2003: "Als u een fijnzinnige pinot verwacht, zal dit glas u zelfs verrassen, want het blijkt meer een rustiek, zwaar mineraal type. Mooi robijnrood nog, normaal geëvolueerd met schitterende briljantie. Neus van rijpe blauwe bessen en notenpasta, gevolgd door een mineralige, peperige maar toch ook robuuste smaak ... met rood steenfruit in de hoofdrol en veel body. We vermoeden wel dat, gezien de materie, deze cuvée pas over enkele maanden echt op dreef zal komen, maar momenteel kan hij ons niet echt bekoren."
"Geduld is zeker ook een must voor de Oxhoft Rot 2002. ... Ondanks zijn minderheidspositie is het in dit stadium duidelijk de cabernet die de baas speelt. Intens rood nog, met fonkelende olietranen. Vrij animale geurstart, met toch reeds rood pitfruit, maar vooral ook mineraal, met o.m. impressies van potloodgrafiet. Aanvankelijk in de mond ook impressies van torrificatie (geroosterde koffiebonen), maar na een tijdje ook praliné en specerijen die het rode steenfruit en de cassis nog wat domineren. Heeft duidelijk nog véél tijd en zuurstof nodig om zijn fruitkracht écht te tonen, maar toekomst zat."
Conclusie van Frank: "We steken onze hand in het vuur. Wie deze set blind proeft en meteen uitroept :'Gemaakt door een vrouw!' krijgt van ons een karton wijn. Verder zien we dit BB-gamma als absolute maaltijdpartner. De mineraliteit en duidelijke zuurgraad van vrijwel elke cuvée maken dat de wijnen veraf staan van het soms modieuze Nieuwe Wereld-type, maar zich beslist aan tafel zullen bewijzen bij o.m. rundvlees, haarwild en krachtige kazen. Solo gedronken zijn sommige cuvées in hun jeugd wat té gespierd en zelfs introvert."

De Morgen Magazine van 16/12/2006: "Dolomietenwijn"

Ook onze nieuwe rode wijnen van de broers Cesconi weten Gerd Brabant te bekoren! In De Morgen Magazine van 12 december schrijft hij hierover: "De rode wijnen van Cesconi verenigen kracht en elegantie op grootse wijze."
Over de Moratèl: "Diep paarsrood. Zeer aantrekkelijke neus met veel fruit (bosbes, pruim), koffie, vanille op een kruidige achtergrond. Fijne structuur met impressies van mokka, koffie, zwart fruit en ceder. Leuk zuurtje op het einde. De finale is getekend door vanille, wat fruitsnoepjes en een lichte vegetale toon die helemaal niet stoort. Lekker glas wijn!"
Over de Merlot Pivier: "Complex aroma van donkere chocolade, zoethout, koffie en braambessen. Vooral de ceder en het zoethout gaan een paringsdans aan met het fruit. De gerookte koffietoon komt in de finale nog even piepen. Knappe merlot die mijlenver staat van het slappe fruitsapgedoe. Inhoud, complexiteit en structuur. Deze wijn heeft het allemaal."
Zoals u al vermoedde is dit moois verkrijgbaar bij De Koning Drinkt.

Wijnkoopgids 2007

Opnieuw werden 5 wijnen van De Koning Drinkt opgenomen in de editie 2007 van de Wijnkoopgids ("De 300 beste wijnen onder de 10 EURO"):

de Falerio Oris 2005 van Ciù Ciù

de Muskat Ottonel (OSCAR) en Sauvignon (beide 2005) van Mirovino

de Müller-Thurgau 2005 van Graziano Fontana (OSCAR)

de Valpolicella Classico 2004 van Brigaldara.

Enkele uittreksels uit deze zeer populaire wijngids. Over de Falerio Oris : "Deze wijn is afkomstig van het zuidelijkste deel van de Marken, een regio die in de Belgische glazen zo goed als onbekend is, op de Verdicchiodruif na. ... Stralend lichtgeel, met een fijne neus van Doyennépeer en perzikbloesem, lichtjes exotisch. Sappig daarna in de mond, met een fijne zesty toets als rugdekking, maar vooral een tweestrijd tussen perzik en peer, flink rijp van textuur. Geroosterde amandeltoets in de afdronk. Geen marathonloper, maar een bijzonder smakelijke spurtfles. "
Wat de Müller-Thurgau betreft, schrijft Frank: "De aha-erlebnis is soms groot als we na maanden de gemaskeerde flessen ontcijferen en onder meer zien dat deze Italiaanse Müller-Thurgau - die vaak toch een werkmansdruif in plaats van een upper class-variëteit is - opnieuw een schitterend resultaat in deze gids behaalt. Wat een parelmoeren, groen glanzende, kristallen kleur! Wat een heerlijk, vinnig uit het glas opstuivend boeket à la Sauvignon blanc, met een florale aanzet (perzikbloesem) maar verder pakken groene appelen, witte perzik en pompelmoeszeste. En vooral: wat een sappige, citruszesty en zelfs lekker nerveuze smaak, met een Mexican wave van rijp fruit van allerlei origine (Kaapse appel, kruisbes, limoen). het tot nu toe lekkerste bewijs van het feit dat Müller-Thurgau vaak onterecht als het kneusje van de druivenclub wordt beschouwd."
Over de Muskat Ottonel: "Dat de Sloveen Miro Munda en de Oostenrijkse broers Polz uit Süd-Steiermark samen de stratosfeer van de Sloveense wijnindustrie verkennen, is ons al een tijdje duidelijk. Maar met deze fantastische fruitmeteoor slaan ze meteen een krater in deze gids, want dit is vakwerk met een hoge wow-factor. Groengele, haast neutrale kleur, gevolgd door een middelpuntvliedende parfum: violetsnoepjes, witte perzik, Doyennépeer en verder een heel bloemencorso dat in het glas paradeert. Daarna een strakke, beendroge wijn met veel wit fruit, opnieuw violetsnoepjes, een fraîcheur à la Sauvignon, zesty en met gemberimpressies in de afdronk. Wat een gastronomisch wonderkind, klaar voor elk culinair fusionexperiment."
Over de Sauvignon: "... Het wijnhuis Mirovino ... vleit andermaal een schitterende, gespannen Sauvignon in onze glazen. Parelmoer, kleurloos groen met een schittering als een diamant. Prachtige neus: rijpe witte perzik, nectarines, zoete witte bloemen, tangerine, heel fris opstuivend. Daarna in de mond strak en beendroog, minder mollig dan de neus suggereert, met impressies van groene appel, steranijs en passievrucht, vrij grassig en mineraal, op een rug van zeer beheerste alcohol. Als u zich nu afvraagt waarom we van deze frisse, strak in de joggingbroek zittende Sauvignon geen oscar maakten: met zijn prijskaartje schuurt hij wel gevaarlijk dicht tegen de tieneurodrempel aan, hoewel we deemoedig bekennen dat hij zijn prijs waard is."
Over de Valpolicella: "... veel Valpolicella's hangen een jaartje na hun oogst dun en uitgeblust in het glas of blijken aan verzuringsverschijnselen te lijden, maar gelukkig is er ook sprake van een tegenbeweging, die méér concentratie, méér fruitvlees en méér terroir in het glas weet te vangen. Deze wijn van Stefano Cesari behoort opnieuw met vlag en wimpel tot de tweede categorie. Fonkelend, transparant granaatrood, gevolgd door een fijn, mooi ontwikkelend boeket van rijpe kersen, bosaardbeiene en bittere chocolade, lichtjes floraal. Daarna vrij fluwelig, goede rijpe rode pitvruchten, iets eleganter en lichtvoetiger dan de vorige jaargang maar nog steeds een prima classico, die eindigt met een fijne, kruidige toets (onder andere laurier)."

Ambiance juni 2006: proeverij Oosteuropese wijn

In de categorie witte wijn haalt de Sauvignon Réserve 2002 van Mirovino een mooie 6de plaats met een score van 81,40 punten. En dit als enige Sloveense wijn! In het begeleidende artikel bestempelen Guido Francque en Fabian Scheys Slovenië als dé in het oog te houden wijnregio in Oost-Europa.

Ambiance april 2006: Riesling-proeverij

Van de door ons ingestuurde wijnen voor de Riesling-proeverij van Ambiance (resultaten gepubliceerd in de editie van april) is de Riesling Spätlese "Sonnenberg" 2004 van (alweer!) het wijngoed Siegrist bekroond! In de categorie "Spätlese trocken" behaalde deze wijn de derde plaats met een score van 87,21 punten, en dit terwijl we opboksten tegen de meest gereputeerde producenten van Moezel, Pfalz, Baden en Rheingau, zeg maar gans Duitsland! In totaal werden 81 Duitse Rieslings voor deze wedstrijd ingestuurd. Een bewijs te meer van de kwaliteit van de wijnen van Thomas Siegrist!

De Morgen Magazine van 25/03/2006: "Mister Dornfelder"

Enige tijd geleden berichtten wij u (zeer enthousiast trouwens) over de nieuwe jaargangen van onze Dornfelders van het wijngoed Siegrist uit de zuidelijke Pfalz. Zaterdag jongstleden (25 maart) bleek in De Morgen Magazine dat ook Gerd Brabant deze wijnen weet te schatten!
Over de ontstaansgeschiedenis van de Dornfelder-druif schrijft Gerd: "..., feit is dat er achter het ontstaan van deze druif misschien niet de meest nobele bedoelingen zaten. August Herold, actief aan het wijnbouwonderzoekscentrum in Weinsberg, kruiste in 1955 twee Duitse druiven met elkaar: helfensteiner en heroldrebe. Het resultaat was een nieuwe variant, dornfelder gedoopt. De stok gaf dikke trossen met relatief grote druiven, die naar verhouding ook flink gekleurd waren. Niet alleen de schil, maar ook het sap van de druif gaf een rode kleur. Daarmee waren Duitse producenten in staat om bij hoge rendementen toch een rode wijn te maken die over een behoorlijke rode kleur beschikte, iets wat bij de andere rode varianten minder mogelijk was."
En verder: "Gelukkig zijn er in Duitsland ook ernstig werkende producenten, en dat zijn er een pak trouwens, die met dornfelder echt geweldige resultaten bereiken. Een van de absolute specialisten is ongetwijfeld Thomas Siegrist. Hij is gevestigd in de prachtige Zuidpfalz, op een boogscheut van de Elzas en badend in een mediterraan microklimaat. Lage rendementen en een trage vinificatie op zowel houten foeders als barrique geven een dornfelder die bij de beste in Duitsland kan worden gerekend: intens gekleurd, met een machtige fruitinhoud en met structuur. Sommigen noemen hem zelfs Mister Dornfelder. Daar is zeker iets van waar."
Over de Dornfelder 2004 ("prijs-kwaliteitwijn", 8,00 EUR): "Dit is allesbehalve een basisdornfelder, want deze wijn combineert de ernst van een grote met het plezier van een jonge fruitgedreven wijn. Dieproodpurper. Geweldig fruitig aroma van frisse aardbei en framboos, maar ook gekonfijte kers en zelfs snoepjestoetsen (rode neusjes). De smaak toont zich enerzijds geweldig fruitrijp, met zoete rode vruchten en ook wat peper en tijm. Aan de zijlijn geeft de speelse aciditeit deze wijn een uitzonderlijk vinnig karakter. Een voor een dornfelder lange en fijne afdronk. Smaakvol! Ik blijf dit een fantastische pastabegeleider vinden."
Over de Dornfelder Barrique 2003 ("topper", 15,20 EUR): "Een kleur waar je niet door kunt kijken. Koffie, lichtjes fumé en zwart bessenfruit gaan hand in hand. Ook mooi en fijn gekruid (peper en pittige vanille). Geen overdosis hout, hier krijg je structuur in de mond en een dikke fruitmassa. Een echte verleider met fluwelige en vlezige tannines die samen de lange en verfrissende afdronk inzetten. Een topdornfelder."

De Morgen Magazine van 26/11/2005: "Modern Sloveens"

Onze zaterdag kon alvast niet stuk toen wij die ochtend De Morgen Magazine opensloegen. Op de laatste bladzijde bespreekt Gerd Brabant de Kog3 en de Sauvignon Reserve van onze Sloveense producent Mirovino. We laten u even meegenieten:
"... Maar dat in een tijdspanne van slechts enkele jaren al zulke puike en zuivere resultaten kunnen worden behaald, laat ons het beste vermoeden voor de toekomst. Niet alleen voor Mirovino zelf, maar misschien wel voor de hele regio. Het gebied Ljutomer-Ormoz is in hoofdzaak een wittewijngebied, maar het geproefde materiaal was totnogtoe niet echt een voorbeeld van kwalitatief werk. Elke regio heeft zo zijn pioniers, misschien is Mirovino dat wel voor dit stukje Slovenië."
Over de Kog3 2004: "Ultramoderne en frisse stijl. Dit glas stuift! De heldere kleur is maar schijn, aan dit aroma kan menige fruitmand niet tippen: kruisbessen, pakken citrus, frisse appel en laagjes vlierbloesem. Dezelfde frisheid in de mond, met een tikkeltje vet, maar vooral rijen citrus en sterfruit. Zoek geen complexiteit, wel fris fruit in het kwadraat. Loepzuiver, modern en lekker nerveus. Jong drinken."
Over de Sauvignon Reserve 2002: "Lichtgele aanblik. Mooi, discreet en tegelijk breed aroma van zachte houttonen met rijpe gele pitvruchten, wat exotisch getint en op de achtergrond peer en appel. Geroosterde tonen, limoen, de frisheid van passievrucht en een gevoel van lentebloesem. Behoorlijke molligheid en een fijnbesnaarde afdronk. Een boeiende stijl, herkenbaar sauvignon."

Wijnkoopgids 2006

Maar liefst 6 wijnen van De Koning Drinkt werden opgenomen in de editie 2006 van de Wijnkoopgids ("De 300 beste wijnen onder de 10 EURO"):

de Kog3 en Sauvignon Classique (OSCAR) (beide 2004) van Mirovino

de Müller-Thurgau 2004 van Graziano Fontana (OSCAR)

de Roter Veltliner Wechselberg 2004 van Birgit Eichinger

de Valpolicella Classico 2003 van Brigaldara (OSCAR)

de Lagrein 2004 van het Untermoserhof.

Laat ons even meelezen met Frank Van der Auwera. Over de Kog3: "... Deze duidelijk door Sauvignon gedomineerde blend is minder geraffineerd dan de volbloed Sauvignon die we verderop bekronen, maar tussen al het frisse secgeweld dat onze proevers op tafel kregen, bleef deze modern gevinifieerde Sloveen met vlag en wimpel overeind. Alleen al het feit dat men hier probeert 'eigen' druiven te mixen met de globetrotter Sauvignon verdient een plium, vooral als het resultaat zo fris en sappig is als dit exemplaar... Fantastisch aromapakket waarin de Sauvignon toch de overhand neemt: grassig, met veel zesty limoen, Kaapse appel en tuinkruiden. Idem in de mond, alhoewel hier ook impressies van sappige peer en appel, maar de grassige, frisse ondertoon blijft. Mooi droog van karakter en met citruspersje (mandarijntjes) in het hart."
Wat de Müller-Thurgau betreft, schrijft Frank: "... Müller-Thurgau is, geef het maar toe, in het diepste van uw snobisme, in de ogen van wijnconnaisseurs, 'maar' een werkmansdruif... Tot ze dit zestekind proeven, want dan zal de schok voldoende groot zijn om de schellen van hun ogen te laten vallen: groengeel, stralend en tranen als gulzige beekjes na een orkaan. Fantastisch opstuivend boeket dat Sauvignon jaloers moet maken, volgepakt met impressies van pompelmoeszeste, groene appel en kruisbes... Aangenaam, sappig en voor deze druif een ontdekking vanjewelste, die eindelijk nog eens aantoont dat smaak en kwaliteit inderdaad geen grenzen kennen."
Over de Sauvignon Classique: "... Wat we in ons glas ontdekken is zonder pardon internationale kwaliteit, met alle sap en zeste die de liefhebbers van Sauvignon wensen... Rijpe witte perzik, Granny Smiths, perzikbloesem, peer: de neus groothandelt dus meer in het witte fruit dan puur in een citrusfestival. De mond is lekker mollig, met sappige Conférencepeer, steranijs en passievrucht, mooi fris van bouw met toch veel zesty nervositeit."
Over de Roter Veltliner: "De prijs van de origineelste wijn gaat waarschijnlijk naar deze fles: Grüner Veltliner kent stilaan elke wijnamateur die een beetje verder kijkt dan de klassieke Siamese tweeling Sauvignon-Chardonnay, maar Roter Veltliner, wat is dat voor een beest? ... Maar geen tandengeknars of afkeurend gegrom, want dit is klassewerk... Provençaalse rijpe perziken à volonté, impressies van papajasorbet en een vleugje guave, kortom, echt een exotisch geurenpalet. Fantastisch zesty daarna in de mond, werkelijk limoenfris, maar ook met gekonfijte ananas, zeer strak, speels en pittig. Dit maakt deze wijn, ook culinair, zo'n ontdekking..."
Over de Valpolicella: "Veel Valpolicella's hangen een jaartje na hun oogst al uitgeblust in het glas of lijden aan verzuringsverschijnselen. Gelukkig is er een tegenbeweging, die méér concentratie, méér fruitvlees en méér terroir in het glas weet te vangen. Stefano Cesari hoort ongetwijfeld bij deze Nieuwe Smaakclub, met deze uitstekende, karaktervolle Classico... Een overtuigend boeket van rijp bosfruit en griottes, pure chocolade en geroosterde noten. Lichtjes animale en aardse smaakstart, maar dan volgt een pak rijpe bessen en krieken, flik rijp en sappig, met al even fantastische fraîcheur en een vlezige body. Kruidig staartje met onder andere laurier. Een eigenzinnige maar super-smakelijke Valpolicella mét karakter, die vooral aan tafel een culinaire spreidstand zal maken."
En tenslotte over de Lagrein, die er vorig jaar ook al bij was: "Lagrein-druiven zijn in alle opzichten buitenbeentjes... Daarom waren we verleden jaar al blij toen we deze krachtige, fruitgedreven duivel in ons glad ontmoetten, het oenologische kind van wijnmaker Georg Ramoser. Maar in dit posttropische millésime 2004 lijkt de wijn haast nog overtuigender... Fantastisch boeket met impressies van stevig zwart fruit, mineralen, griottes, viooltjessnoepjes, wilde bramen en lichtjes fumé. Megavlezig in de mond, met pakken zwarte bessen en bramen, nog strak gespannen, enorm geconcentreerd, uitlopend in een finale waarin zoethout, mokka en zoete drop present zijn. Een vetzakje, dat pas na een halfuurtje lucht happen zijn fruit écht begint te lossen."

De Morgen Magazine van 17/09/2005: "Blaufränkisch in vrouwenhanden"

Ook onze Oostenrijkse rode wijnen vallen in de smaak van Gerd Brabant. In De Morgen Magazine van 17 september jongstleden kwamen de Blaufränkisch en de Oxhoft cuvée van Birgit Braunstein aan de beurt. "Als vrouwelijke wijnproducent weet Birgit Braunstein van wanten. Ze speelde het klaar enkele jaren geleden tot wijnproducent van het jaar verkozen te worden door een toonaangevend Oostenrijks wijnmagazine. Ze maakt rode wijnen vol vuur en elegantie, die een breed publiek weet te waarderen. De combinatie blaufränkisch en Birgit Braunstein is zeker een aanrader."
Over de Blaufränkisch schrijft Gerd: "Voor wie een eerste keer wil kennismaken met blaufränkisch is dit de ideale, typerende fles. Intense paarsrode kleur. Lekker zoetgevooisde rijpe aroma's zoals braambessen en rijpe krieken. Zeker ook kruidnagel, peperkoeknuances en drop. Dit verleidelijke spel komt tot een hoogtepunt in de mond met een vlezige en soepel fruitsensatie. Heel zachte, haast onzichtbare tannines en verbazend genoeg toch een mooie structuur, wat deze wijn voor plompheid behoedt. Een smaakvol glas!"
Over de Oxhoft: "Een indrukwekkende cuvée. Inkt in het glas met violet langs de rand. Veelzijdige aroma's, waar het donkere rijpe fruit een hoofdrol speelt. Daarnaast een lichte, niet storende vegetale toets, teer en kruidnagel. Dezelfde warmte in de mond, mooi rond en vlezig, verweven rond zachte koffie, ceder en zelfs wat oosterse specerijen. Lange fijne afdronk, perfect in evenwicht. Kan nog rijpen, maar waarom nog wachten? Ontkurken en genieten. Een prachtige wijn bij heel wat wildstoverijen."

De Morgen Magazine van 09/04/2005: "To bubble or not to bubble"

Opnieuw weet Gerd Brabant onze wijnen te appreciëren! In De Morgen Magazine van 9 april jongstleden kregen onze Zuidtiroolse sekt en Chardonnay van Aloïs Ochsenreiter een open doekje.
Over de Haderburg sekt schrijft Gerd: "Nootjes, boterbonbons, heel zesty (limoen) en zoetrijpe gele vruchten. Krachtig, rond, met pittige zuurtegraad naar het einde. Veel citrusimpressies met onderbouw van amandel, en lichtjes gerookt. Verrassende schuimwijn met veel wijnconcentratie die fris in het glas blijft. Veel meer dan alleen een schraal, zuur basisproduct. Excellent als maaltijdbegeleider."
Ook de Chardonnay van het huis weet Gerd te bekoren: "Chardonnay geteeld in koelere omstandigheden geeft extra mineraliteit en houdt het vaak monotone op de achtergrond. Lichtgele Kleur. Verrassend in de neus: lekker floraal (rozen), maar ook witte chocolade, limoen, mineraliteit en expressie. Aangename ronde aanzet, mooie zuren in verlengde, bloemig, met geel pitfruit en op het einde wat boterimpressies. Typisch en atypisch tegelijk. Maar bovenal een heerlijke en smakelijke wijn die snel zal pieken."

De Morgen Magazine van 02/04/2005: "Vrouwelijke bardolino"

In De Morgen Magazine van 2 april was Gerd Brabant aangenaam verrast door de rode wijnen van Matilde Poggi (Le Fraghe). Leest u zelf: "Leuk was de verrassing toen ik in België een kwaliteitsbardolino vond. Verantwoordelijk voor al dat lekkers is Matilde Poggi, een getalenteerde vrouw die in 1984 het familiedomein overnam en ingrijpende veranderingen doorvoerde... Het resultaat mag er zijn. Zonder aan karakter in te boeten bereikt Poggi wat vele anderen niet kunnen. Niet alleen de bardolino van dit domein is een aanrader, ook onze topper blijkt indrukwekkend. De frisse huisstijl blijft, een extra dosis concentratie en typische cabernettoetsen zorgen voor het nodige drinkplezier. Beide wijnen zijn prachtig elegant, fluwelig en verleidelijk evenwichtig. Je zou haast geloven dat de hand van een vrouw erin te merken is."
Over de Bardolino schrijft Gerd: "Laat je niet misleiden door de licht kersrode kleur; dit is puur drinkplezier. Verleidelijk frisse zomeraroma's van aardbei, rode kersen en bessen, samen met fijne kruidige toetsen zoals muskaatnoot. Het mondgevoel is er een van sappigheid, geconcentreerd fris rood fruit en mooie zuren. Niet complex, wel een geniet- en zomerwijn. Zo hoort bardolino te zijn: drink- en fruitplezier in het kwadraat."
Over de Cabernet (Quaiare): "Diepe kleurspiegel. Je herkent de cabernet meteen: bovenal cassisfruit, maar ook flink wat cederimpressies en rijpe krieken. Op de achtergrond zweeft wat vanille. Rijk smaakpallet, met nog krachtige tannines, maar bovenal flink wat fruitdekking en schitterende zuren die de wijn mooi in balans houden. Een klasbak, die het spel tussen finesse en concentratie perfect onder de knie heeft."

Gambero Rosso 2005

Deze wijngids, die eigenlijk "Vini d'Italia 2005" heet en algemeen als gezaghebbend wordt beschouwd, bespreekt op een zeer gedetailleerde manier producenten en jaargangen. Even het systeem van de "bicchieri" (bekers) uitleggen:

1 beker: een degelijke wijn in zijn categorie

2 bekers: een zeer goede tot uitstekende wijn

3 bekers: een voortreffelijke wijn ("eccelente").

Uit de bijna 15.000 besproken wijnen worden slechts 264 "tre bicchieri" uitverkoren! Wijnen met 2 bekers die ook nog geselecteerd zijn geweest voor de finale waarin de 3 bekers worden uitgereikt, krijgen een speciale vermelding. Scoren "due bicchieri": alle wijnen van het Untermoserhof en van het wijngoed Haderburg, de rode Bardolino en de Cabernet van Le Fraghe, de Müller-Thurgau en de Lagrein van Graziano Fontana. De "Quaiare" van Le Fraghe en de "Pas Dosé" van Haderburg behalen een finaleplaats. Waarmee de kwaliteit van onze wijnen nogmaals wordt onderstreept. De volledige quoteringen van de wijnen van Le Fraghe, Graziano Fontana, Haderburg en het Untermoserhof vindt u op hun respectieve pagina's. O ja, van Roberto Marsetti zult u geen quoteringen terugvinden. Die huldigt het principe dat een boer zich enkel met zijn land moet inlaten en niet met papierwerk...

Wijnkoopgids 2005

Zowel de Lagrein van het Untermoserhof als de Rivaner van Tom Beck zijn laureaat in de Wijnkoopgids 2005 van Frank Van der Auwera ("De 300 beste wijnen beneden de 10 EURO"). En of wij daar fier op zijn?
Laat ons even ingaan op wat Frank Van der Auwera in de Wijnkoopgids schrijft over de Rivaner: "... Niettemin is de wijn leuk: parelmoer, groenglanzend, met een rijpe neus van zeste, tuinkruiden, groene appel en kruisbes, fris en pittig. Daarna mediumvet in de smaak met witte vruchten in de hoofdrol, vooral Conférence-peer, eenvoudig van bouw maar met een correcte citrusfraîcheur. Een Luxemburgse vin de pays, te drinken rond 8°."
Wat de Lagrein betreft, schrijft Frank: "... De kans dat u reeds van de Lagrein-druif hebt gehoord, laat staan deze variëteit al in het glas hebt aangetroffen, is vrij miniem. Ten eerste omdat de productie gekoppeld is aan één regio - Zuid-Tirol, in Italiaanse handen - en ten tweede omdat de wijn zelden de landsgrenzen oversteekt. Deze overtuigende Lagrein is het product van wijnmaker Georg Ramoser. Een cuvée die het vooral van zijn jeugdige fruitturbo moet hebben. En dat zien, ruiken en proeven we meteen: nog intens diepdonker, met de typische torrificatieneus van de Lagrein met vooral mokka en bittere chocolade, naast gekonfijte zwarte kersen. Zuiders en vet in de mond, boordevol zwarte woudvruchten, lichtjes fumé van de zes maanden vatverblijf, maar met een bijzonder kwieke fraîcheur die het geheel swingend houdt. Afdronk in het teken van mokka en toffee. Een zeer aangename, fruitvette wijn die het plezierige temperament van deze druif prima tot expressie brengt. Serveer hem rond 14/15°."

De Morgen Magazine van 09/10/2004: "Blanc wordt weiss"

Opnieuw maken onze wijnen naam! In De Morgen Magazine van 9 oktober jongstleden was het de beurt aan de Weissburgunders van Thomas Siegrist om onder de titel “Weiss wordt blanc” door Gerd Brabant in het zonnetje te worden gezet.
Over de Weissburgunder Trocken schrijft Gerd: "Helder lichtgeel. Zuivere, speelse aroma’s van citrus, ananas, witte bloesem en peer banen zich onmiddellijk een weg naar boven. Het mondgevoel verrast door een sterk mineraal karakter, lekker strak droog met voldoende fruittegenwicht van sappige groene appel en citrus. Verfrissende fijne afdronk. Op en top zuivere wijn die door zijn uit de kluiten gewassen inhoud (een volledige liter!) lang zal bekoren."
Over de Weissburgunder Spätlese trocken Wollmesheimer Mütterle: "Tintelende lichtgele aanblik. Zeer complexe neus met discrete amandel, verse ananas, tikkeltje aards zelfs en limoenschil. Heerlijk rond in de smaak, sterk geconcentreerd maar steeds elegant door een frisse fruitonderbouw (vooral ananas en zachte citrus). In de lange afdronk, waar de wijn een strakker en droger karakter krijgt, vinden we nuances van nootjes. Boeiende wijn voor nog altijd niet te veel geld."
Waarmee de goede prijs-kwaliteit-verhouding van onze wijnen nogmaals wordt onderstreept.

De Morgen Magazine van 04/09/2004: "Jodelend rood"

In De Morgen (en meer bepaald DM Magazine) van 4 september plaatste Gerd Brabant twee van onze Zuidtiroolse succesnummers in de schijnwerpers: de St. Magdalener Klassisch en de Lagrein Riserva van het Untermoserhof.
Over de St. Magdalener schrijft Gerd: "De St-Magdalener is een wijn voor elke dag, lichtfruitig. Georg (Ramoser, DKD) heeft echter de reputatie een behoorlijk krachtige variant op de markt te brengen. Het bewijs vonden we in ons glas."
En nog: "De neus wordt gekleurd door duidelijke chocoladetoetsen, fijn rood fruit zoals bosaardbei en een heerlijke kruidigheid. Een fruitige smaaktextuur, die aan structuur wint en lang blijft hangen. Veelzijdigheid typeert de smaak. Toch blijft het een licht verteerbare soepele rode wijn."
Over de Lagrein Riserva: "De lagrein is nog zo een druif die als men ze verstandig gebruikt meer dan alleen leuke wijnen kan voortbrengen. Dat ras is sterk aan Zuid-Tirol verbonden en lange tijd dacht men dat enkel Gries (een deel van Bozen) goede lagreinwijnen leverde. Dat fabeltje is intussen de wereld uit, want ook op andere locaties kan het de heerlijke typiciteit bereiken : aroma's van mokka, donker fruit met een krachtig en typerend bittertje."
En nog: "Intense aroma's die naar vanille, braambessen, mokkatoetsen en cederhout refereren. Leuke kruidigheid houdt zich op de achtergrond. Stevig smaakgeheel met aanwezig houtgevoel (ceder), maar ook krachtig zwart fruit en smakelijke tannines en impressies van chocolade en een licht bittertje."